ฉลอง ๑ หมายถึง [ฉะหฺลอง] ก. ทําบุญหรือบูชาสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นงานเอิกเกริกเพื่อแสดงความปีติยินดี เช่น ฉลองพระ ฉลองหนังสือ ฉลองอายุ, จัดงานเอิกเกริกเพื่อแสดงความยินดีในโอกาสต่าง ๆ เช่น ฉลองปริญญา, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ เฉลิม เป็น เฉลิมฉลอง.
[ฉะหฺลอง] ก. แทน, ทดแทน, เช่น ฉลองคุณ.
(ปาก) ก. ตอบแทนเต็มที่.
[ฉะหฺลอง] ก. จำลอง, รอง, แทน, ช่วย.
(ราชา) น. ไม้เกาหลัง.
(ราชา) น. ชื่อเสื้อชั้นในที่แขนต่อแถบรัดคู่กับฉลองพระองค์ทรงประพาส,พระกรน้อย ก็ว่า.
(ราชา) น. แว่นตา.
(ราชา) น. รองเท้า.